7 okt 2010

Oktober in Brussel

Tussen
De buien door
Glimlach de zon
Korter dan voorheen,
Maar nog steeds warm.

Bomen hullen zich
In feestelijke kleuren.
Bladeren dwarrelen
Als confetti in de wind:
Ook in de stad
Is de vuurdans begonnen.

En zo nadert
Het grijze seizoen
Stilletjes maar
met een feestelijk tintje.

7 sep 2010

Wiegend water

Drijvend
Flarden van gedachten waaien voorbij
Wat ik zie
Is verwonderlijk
Zonder oordeel
Zonder doel
Zachte kalmte
Gedempte geluiden
Klotsen mijn bubbel binnen
Ik hoor, maar luister niet.
Ik zie maar ik kijk niet
Ik ben.

Alles wat mij omringt
Is dat wat het is,
En is wat het moet zijn.
Ik ben veilig.
Ik wordt gedragen,
Door het water
En in jou armen
Gewiegd
Droom ik zachtjes weg.
Alles is vloeibaar
Zacht er warm.
Een glimlach en een zucht
Dat is alles wat ik zeg.
Het is fijn
Om zo te zijn
Zonder woorden
Alleen en toch samen
In contact met het water
En mijn adem
Zachte streling
Langs mijn huid
Totaal ontspannen
Zonder oordelen
Zwieren
Drijven
Vertrouwen
Wakker maar niet allert
Hier en nu
Ongelofelijk ver weg
Zonnen stelsels ver de ruimte in
Tot je mijn voeten weer op de aarde zet
Zodat ik rustig kan landen
Heel
Rustig
Kan landen.

17 feb 2010

ohm

Als ik zonneschijn van binnen voel
kan ik er niks aan doen te glimlachen
en open te barsten.

Ik voel me verbonden,
alle mensen
zijn mijn broeders en zusters,
en ik,
ik ben mijn geliefde!

28 jan 2010

Op Concert

Eensgezind gaan de strijkstokken
op een neer
als masten in een jachthaven
bij sterke wind.

Als in een estafette gaat de
melodie van hand tot hand.
Via toonladders klimt het orkest
naar steeds grotere hoogte waar
de paukenist staat te wachten
om, op het teken van de dirigent,
er een flinke lap op de geven.

Nu eens dansen de vingers muisstil
over de snaren van violen
en worden ze serieus toegeknikt door de contrabassen,
dan weer jagen de jachthoorns
de strijkers door woud van noten,
waarna iedereen over elkaar buitelt
in frivole triolen.

Dat zou je niet verwachten
als je ze zo ziet,
in hun zwarte kostuums,
ernstig en serieus, kijkend
over hun leesbril en netjes in de maat.

3 jan 2010

winters genieten

Alles is feestelijk
besprenkeld met een glinsterend laagje wit.
Langzaam slokken de mist
en de duisternis,
de witte bomen op
maakt hun silhouetten zwart.

En dan gaat de kerstverlichting aan
en opent een nieuw hoofdstuk
van winters genieten.