Nederland

De sloten zo vol water
Het gras zo groen
De bomen statig en stil...
De velden keurig aan kant
Een koe, windmolen en kerk
Ieder op zijn eigen plek ...
En rustig hangen de wolken,
op de zonsondergang te wachten.
En dat alles weerspiegeld
In het gladde water
Zo mooi is Nederland.

Windstil

De regen raakt stilletjes het water,
als duizenden kleine kusjes,
overal tegelijk, kleine kusjes,
en geeft het kanaal kippenvel.

Lindebloesem

De linde bloeit,
De stad haalt diep adem
En zucht genoegelijk;
Dit is het begin,
Van zwoele avonden
En dagen met korte rokjes!

Soms voel ik me...

Soms voel ik me...

Als of ik zal openbarsten
Dat alle licht dat ik van binnen voel
Naar buiten moet,
Stralen op een grootse manier.

Als een bloesem
Eerst een kleine knop,
Maar als ze open barst
de prachtige kleuren toont
Die ze tot dan toe verborgen hield
In haar binnenste
Een fijne geur verspreidend
Voor al wie maar ruiken kan

Als of ik in zingen zou willen uitbarsten
Zoals in een musical, zomaar
En een dansje er bij
Uit puur jolijt ...

Soms voel ik me
Goddelijk

Maar ik denk niet dat iemand het ziet.

Is het nog winter?

De maan
Verschuilt haar winters gezicht
Achter nachtelijke wolken,
We verwachten nog sneeuw...

en toch de hazelaar bloeit al.

2011

't jaar van het konijn,
Hoe zou dat zijn?
Is het heel fijn,
Of vol chagrijn?

In tweeduizend elf,
Zie je het van zelf ;)

Januari

Op de achtergrond van de eindeloze blauwe hemel veranderen de kleuren langzaam van roze naar goud naar wit.

De zon klimt langzaam omhoog
langs de ladders die zijn achtergelaten door spinnen en vliegtuigen.

Hoewel de zon wel ons humeur doet stijgen, blijft de temperatuur ijzig winters.