Eensgezind gaan de strijkstokken 
op een neer
als masten in een jachthaven 
bij sterke wind.
Als in een estafette gaat de
melodie van hand tot hand.
Via toonladders klimt het orkest 
naar steeds grotere hoogte waar 
de paukenist staat te wachten
om, op het teken van de dirigent, 
er een flinke lap op de geven.
Nu eens dansen de vingers muisstil 
over de snaren van violen
en worden ze serieus toegeknikt door de contrabassen,
dan weer jagen de jachthoorns 
de strijkers door woud van noten,
waarna iedereen over elkaar buitelt 
in frivole triolen.
Dat zou je niet verwachten 
als je ze zo ziet, 
in hun zwarte kostuums, 
ernstig en serieus, kijkend 
over hun leesbril en netjes in de maat.
28 jan 2010
3 jan 2010
winters genieten
Alles is feestelijk 
besprenkeld met een glinsterend laagje wit.
Langzaam slokken de mist
en de duisternis,
de witte bomen op
maakt hun silhouetten zwart.
En dan gaat de kerstverlichting aan
en opent een nieuw hoofdstuk
van winters genieten.
besprenkeld met een glinsterend laagje wit.
Langzaam slokken de mist
en de duisternis,
de witte bomen op
maakt hun silhouetten zwart.
En dan gaat de kerstverlichting aan
en opent een nieuw hoofdstuk
van winters genieten.
Abonneren op:
Reacties (Atom)

 The Karma of Literature... BookCrossing.com
 The Karma of Literature... BookCrossing.com