Een roze deken
ligt over het witte landschap
waaruit de zon
langzaam en rood
oprijst.
Mijn voeten weten de weg,
mijn hart is naar de zon gericht
en het opent zich
zo weid als de hemelboog zelf
klaar om het licht
te omhelzen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten